Şu an yaşamını 100 yıl önce vefaat etmiş bir aileye ait mezarda sürdürür. Ancak o mezarda yaşamaya çoktan alışmış ve kendisini evinde hissediyor. Bratislav Stoyanoviç “Hem kuru hem sıcak. Mumlarım ve özel eşyalarım da var. Saray gibi olmasa da sokakta kalmaktan iyidir” diyor.
Tabi mezarlıkta yaşıyor olması kendi tercihi değil. Borç batağına saplanınca evini kaybetmiş. Birkaç ay sokakta kaldıktan sonra çaresizlikten mezarlıkta yaşamaya karar vermiş. Şimdi ise zamanını sadece yiyecek aramakla geçiriyor, çünkü artık bir 'mezar-evi' var.
Stoyanoviç “İnsanların sandığının aksine ölülerle yaşamak o kadar da korkulacak bir şey değil. İlk başlarda ben de korkuyordum, fakat çabuk alıştım. Şimdi ölülerden çok dirilerden korkuyorum. Çıkarken ilk önce etrafta biri var mı diye bakıyorum, yoksa beni görünce korkudan küçük dillerini yutarlar. Ancak insanlar bana karşı çok dost canlısı davranıyor. Bazen bana yiyecekle giyecek de getiriyorlar. Bazen de çöplüklerden yemek topluyorum. Ama yemekler kaliteli. İnsanlar neleri çöpe attıklarını tahmin bile edemezsiniz” diyor.
Mezarlık yetkilileri, ziyarete gelenleri rahatsız etmediği sürece burada kalabileceğini söylüyor. 15 yıldır mezarlıkta bir mezarın içinde yaşayan Stoyanoviç “Ölülerden değil, aç kalmaktan korkuyorum. Gece yarısı hayata gözlerimi yumarsam en azından doğru yerde olduğumu bileceğim” diyor.
Aydın Osman I AJANS BG
